- akt urodzenia dziecka z Urzędu Stanu Cywilnego,
- swoje dane personalne,
- opinię księdza z parafii, do której chrzestni należą (z parafii miejsca zamieszkania, a nie zameldowania) stwierdzające, że mogą być dopuszczeni do pełnienia funkcji rodziców chrzestnych.
Rodzice i chrzestni są zobowiązani do:
- udziału w jednej konferencji (w sobotę poprzedzającą Chrzest Święty po Mszy Św. o godz. 18.00 w kościele Św, Antoniego),
- przystąpienia do sakramentu pokuty.
Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:
- jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania,
- ukończył szesnaście lat, chyba, że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku,
- jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić,
- jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej,
- nie jest ojcem ani matką przyjmującego chrzest (kan. 874 §1),
- ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu (kan. 874 §2).
W związku z powyższym godność rodziców chrzestnych mogą pełnić katolicy, którzy:
- są praktykującymi wiernymi – prowadzą regularne życie sakramentalne,
- przyjęli sakrament bierzmowania,
- uczęszczają na katechizację, jeśli są uczniami,
- zawarli sakrament małżeństwa, jeśli żyją w związku.
Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu (vitae spiritualis ianua) i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania: „Chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie” (Katechizm Kościoła Katolickiego 1213).
Chrzest jest najpiękniejszym i najwspanialszym darem Boga… Nazywamy go darem, łaską, namaszczeniem, oświeceniem, szatą niezniszczalności, obmyciem odradzającym, pieczęcią i wszystkim, co może być najcenniejsze. Darem – ponieważ jest udzielany tym, którzy nic nie przynoszą; łaską – ponieważ jest dawany nawet tym, którzy zawinili; chrztem – ponieważ grzech zostaje pogrzebany w wodzie; namaszczeniem – ponieważ jest święty i królewski (a królów się namaszcza); oświeceniem – ponieważ jest jaśniejącym światłem; szatą – ponieważ zakrywa nasz wstyd; obmyciem – ponieważ oczyszcza; pieczęcią – ponieważ strzeże nas i jest znakiem panowania Boga (Grzegorz z Nazjanzu, Orationes, 40, 3-4).